Ambassadeurs / Reizen

Verona ………Hoogeveen

Op zondag 12  augustus vertrekken we met de auto (We worden gebracht) naar  ’s-Hertogenbosch, alwaar we de slaaptrein nemen naar Verona.We vertrekken om half acht in de avond  en zijn de andere dag om twaalf uur in Verona Het is er twee en veertig graden en dat komt hard aan als je uit een trein stap waarin airconditioning zit . De treinreis is erg mooi en in elk land waar je komt word een loc voor de trein geplaatst van het betreffende land waarin je rijdt. De verzorging aan boord is ook erg goed Bij het vertrek een welkomst drankje en even later een diner .In de ochtend een ontbijt en dat smaakt best.Als we het  station uitkomen gaan we eerst naar de informatie om te zien of er een camping in de buurt is en die is er, boven op een heuvel even buiten Verona. Je kunt vanaf de camping zo op de stad kijken prachtig is dat .We staan onder de druivenplanten die als een parasol over de camping heen hangen . We willen graag een opera gaan zien en dus informeren we hier naar, maar de prijs en het feit dat er pas op vrijdag een uitvoering is doet ons van dit plan afstappen .We bekijken in de hitte de stad en  genieten van een terrasje Als we  later op de avond op de heuvel over de stad uitkijken is dat een leuk gezicht met als die lichtjes .

We staan niet te vroeg op en gaan richting het Gardameer , Bardolino, willen we bereiken want daar pakken we de route op die van Florence naar Amsterdam loopt.Oorspronkelijk wilden we vanuit Florence starten maar er reed vanaf Nederland geen trein rechtstreeks en in Italië willen ze de fiets wel opsturen maar dan duurt dat twee dagen en wij laten onze fietsen niet graag alleen ,dus vandaar dat we het op deze manier doen.Het is weer ontzettend warm het fietsen valt in deze temperatuur niet mee,We fietsen van waterpomp naar waterpomp(gelukkig heeft elk dorpje een pomp) en belanden, na veel vragen en zoeken in Bardolino alwaar we op camping staan die naar het blijkt samen met een camping in Lana wel de duurste van de hele reis zijn, bijna vijftig gulden per nacht .Afijn de plek vergoed een hele boel en we maken in de avond een prachtige wandeling langs het Gardameer en genieten van het uitzicht op het meer en de bergen daarachter .Als we de andere dag  de tweede fietsdag op weg gaan op de route die we in twee delen in een soort van ringbandboekje bij ons hebben.Het begint direct goed we draaien de camping af en na twee honderd meter rechtsaf en dan volgt een helling van 7% twee kilometer lang  bij veertig graden  en nog geen berg in de benen.Maar goed we hebben hier zelf voor gekozen dus voorruit met de fiets en.als we boven zijn is uitzicht (en wij ook)adembenemend  een strak blauwe lucht met onder ons Bardolino en het Gardameer .We fietsen nu richting  Rovareto  dat ligt tachtig kilometer verder ,maar we fietsen over een prachtig fietspad met aan de ene zijde appelbomen en aan de andere druiven en dat zo`n zestig kilometer lang afgewisseld met dorpjes waar we steeds onze bidons vullen met heerlijk koud water. We overnachten in een jeugd herberg want er is geen camping, maar de J.H. is uitstekend voorzien van een goede keuken en de pasta smaakt voortreffelijk.Als we de andere dag opstappen is het alweer warmer dan warm terwijl het voor negenen is.We hebben een prima ontbijt gekregen en gaan vervolgen over het  zelfde fietspad richting Tramin.dat is ruim negentig kilometer verder.We volgen de rivier de Adige die we zo af en toe in het vizier krijgen, op zo`n tweehonderd meter daar vanaf loopt de snelweg .De weg is redelijk vlak met aan de rechter zijde een bergkam die roze kleurt als je er s`morgens vroeg langs fietst.Het is alleen maar appels en druivenbomen die we zien met af en toe vijgen en sinaasappels.de rit verloopt voorspoedig en na zo`n zes en half uur komen we op de camping aan .We staan op een camping die aan een meer ligt en dat is verfrissend ,alleen was hij moeilijk te vinden, een vriendelijke Italiaan heeft ons een stuk de weg gewezen ,maar hij vergat  dat wij bagage hebben en hij een race fiets van een zeer goed merk.Dus dat was even puffen .Maar als je aan eten zit en lekker op je gemak  in de zon ,vergeet je snel je vermoeidheid.

We fietsen de volgende dag vanuit t S.Guiseppe al lago naar Lana ongeveer veertig kilometer maar het lijken er wel tachtig alleen maar omhoog de weg begint met een stijging van 8% met stukken van 4,5% en die duren dan een kilometer of wat  .Wel schitterende uitzichten maar daar moet je wel voor naar boven en dat doen we toch al dus dat treft.We passeren Bolzano op enige afstand en fietsen nog steeds de Adige volgend ,die hier ook wel Etsch genoemd word ,dat hangt er van af of je Italiaan of Tiroler bent.Maar daar storen we ons niet aan het is mooi en daar gaat het ons om.In Lana staan we zoals vermeld op een te dure camping en nog wel twee dagen als we ariveren heeft het verschrikkelijk geregend en wij krijgen er s`nachts een restantje van, goed voor de plantjes zullen we maar denken.We gebruiken de rustdag om eens lekker te rusten en een beetje shoppen, kaarten sturen en meer van dat gelummel.Lana is een mooie stad met veel vermaak en cultuur dus we vervelen ons geen moment .Het weer is opgeklaard en dus begeven we ons de volgende dag richting Mortes Het is een prachtige route ,we fietsen  veel over wegen die door de plaatselijke bevolking worden gebruikt , dat is dus lekker rustig tussen de boerderijen door en langs kleine beekjes die allemaal in de etsch uitkomen.De campings zijn allemaal goed en een enkele heeft een zwembad waar we dan ook dankbaar gebruik van maken.Het is wel erg zwaar maar zo langzamerhand komen we toch in ons ritme en gaat het steeds iets beter.inmiddels zijn we alweer aan de negende fietsdag toe en komen  we in Mals in Vinchau aan  Dit is een streek in noord Italië We arriveren op een kleine maar erg fraaie camping  nadat we onderweg zijn weggespoeld door een enorme regenbui die ons zo`drie uur plaagde .maar we staan weer in de zon en genieten met volle teugen. We gaan de tiende dag naar Ried  we moeten veel lopen deels omdat we verkeerd reden en dan fiets je over een berg in plaats van er langs,We zijn nu Resschen gepasseerd en dalen zo`n vijf en twintig kilometer aan een stuk In het plaatsje resschen staat een nieuw dorp

terwijl het oude dorp onder het stuwmeer is verdwenen van de kerk toren is nog net het topje zichtbaar en daar maken we dus een plaatje van.We zijn nu in Oostenrijk beland en doen weer met een andere munt inkopen (dan is de euro straks toch wel makkelijker)Een ander land dus andere winkeltijden dat is weer even omschakelen in Italië is alles tussen een en vier dicht hier niet .dus inkopen doen we meestal in de ochtend of na vijven.We fietsen nu richting Landeck .We komen een stel Duitse fietsers tegen die ons afraden de Silvretta pas met de fiets te doen hij is  in totaal vijftig kilometer lang en heeft stijging percentages van  16%  en 18 % dus we besluiten de trein te nemen en zo zitten we even later op het station van Landeck te wachten op ons vervoer naar Bludenz.De prijs valt mee en we hoeven de fietsen niet eens te af te laden En een uur later ben je negentig kilometer verder .De reis met de trein is prachtig als je de berg passen niet meetelt want ik ben niet zo gek op hoogtes Ilona zit te genieten maar die heeft geen  hoogtevrees .Het is nog vroeg in de middag en we besluiten om door te fietsen naar Feldkirch.Het is prachtig weer en de bergen lijken ineens ver weg ,in werkelijkheid zijn ze wat wijder uit elkaar en fietsen we tussen twee uitlopers door.Het is hier glooiend en prachtig mooi .We fietsen door de altstad van Feldkirch en dat is erg mooi met al die vakwerk huizen Als we de camping oprijden is direct de vraag of we aan het rond toeren zijn als we zeggen dat we uit Verona komen verklaren ze ons voor je weet wel.De camping is groot maar toch rustig er staan veel Nederlanders en we staan langs een sportveld waar s avonds een voetbalwedstrijd word gespeeld dus rustig in de zon  genieten van amateur voetbal .De twaalfde dag gaan we op weg naar Laimnau dit is een prachtige tocht door de bossen en richting rijn die hier gekanaliseerd is We rijden ook een hele tijd langs de Bodensee, in Bregenz zitten we op de helft van de route, dat wil zeggen, van het in twee delen geschreven route boekje ,we fietsen tot aan Lingnau langs het meer dit gaat via een fietswandelpad en aan de waterkant is het druk van badgasten die genieten van het prachtige weer.Dit is ook leuk fietsen in zonnig weer en tevreden mensen om je heen geeft altijd een fijn gevoel.Als we de waterkant verlaten komen we weer in een heuvelachtig gebied met stijgingen van wel 16% wel niet zo lang maar toch moeten we weer flink in de beugels.Als je de camping benadert moet je over een hangbrug die is ongeveer twintig meter lang en een anderhalve meter breed  dus dat gaat precies en de camping is prima .We zetten de tent op en gaan een wandeling maken het is prachtig weer en de omgeving is schitterend.We slapen als ossen tijdens de reis en dat is ook wel nodig als je elke dag een inspanning doet zo als deze .We zijn onderweg naar Ilmensee een werkelijk belabberde camping met hele slechte voorzieningen en een veel te drukke camping weide, ze hebben een vergunning voor veertig tenten maar er staan wel zestig tentjes en als we wakker worden loopt er een pony te grazen, vreemd heel vreemd .Van slapen komt ook al niet veel ,want de kerktoren heeft een kwartier uurwerk en elk kwartier word de melodie langer en dan volgt het aantal uren in klokslagen dus dat helpt niet echt.We gaan dan ook gauw op weg en slaan deze ervaring niet in ons geheugen op.We willen naar Erpfingen en dat ligt tachtig kilometer verder op.De route is weer heuvel op en ook weer af alleen zijn de hellingen niet zo steil maar wel lang er zijn stukken vals plat bij van twintig kilometer en dat ga je voelen op het eind van de dag.De temperatuur is dertig plus, dus drinken en eten  we regelmatig.De bidons hebben regelmatig andere soorten sap in zich.Dit Duitse landschap is werkelijk schitterend ,vergezichten met kilometers uitzicht tussen de heuvels door en overal om ons heen word hop verbouwd .In Erpfingen staan we op een normale camping die ons weer een goede sanitaire verzorging bied en dat is erg belangrijk op zo`n tocht.We douchen ons eens lekker en gaan uitgebreid eten want dat hebben we vorige dag moeten missen.Daar was het echt smerig.De dag die volgt is een makkie we gaan naar Tubingen Dat is een prachtige stad

met hele oude vakwerkhuizen en een verbazend mooi stadhuis we nemen foto`s en genieten van een terrasje we lopen door de altstad en verbazen ons over de huizen die zo gebouwd worden dat ze op elke verdieping iets uitsteken .We blijven hier twee dagen, omdat we naar stutgard willen, want hier is wilhelma een dierentuin die we allang eens willen bezoeken.We nemen de trein en een uurtje later staan we in de dierentuin .Deze is anders als dat we verwachten hij is enorm mooi een ruime met   Emmen  te vergelijken tuin. En heel moderne tuin afgewisseld met de oude nostalgische sfeer van achtien honderd .We genieten van het weer, de mensen , de sfeer ,het bier en de dag vliegt om. En voor dat we het weten zijn we alweer op de weg terug  als we op de camping zitten is het benauwd aan het worden en we horen in de verte de donder en het onweer.Maar wij blijven in de zon en de warmte zitten.We willen de dag daarna door fietsen naar Pforzheim negentig kilometer en als we starten is het wat somber maar een uurtje fietsen en de zon schijnt weer als van ouds. Alleen de temperatuur is wat draaglijker +/- 25 graden ook lekker de route verloopt voorspoedig buiten een valpartij van Ilona ze wil op een gegeven moment afstappen en krijgt haar voet niet snel genoeg uit de toeclip en hierdoor komt ze te val een pijnlijk stuitje en een beetje last van haar voet.We fietsen op ons gemak door en al gauw zitten we in de jeugdherberg Een camping is hier niet te vinden en vandaar de jeugdherberg  Pforzheim is een grote industriestad met hoofdzakelijk sieraden en goud smederijen en dat is goed te merken .De J.H. is een oud kasteel en is gelegen op een heuvel het kasteel is de basis voor de herberg die is gebouwd op de muren van de vestingwal een bijzonder gezicht.We gaan lekker uit eten en duiken er vroeg in .De voet van Ilona is wat dik en we verzorgen hem dan ook goed.Als we de route beschrijving mogen geloven zijn we morgen zo goed als verlost van het klimmen en is het hoofdzakelijk vlak.Omdat de route al wat verouderd is rijden we nogal eens verkeerd en soms is dat leuk en een andere keer als je echt fout rijd betekent het dat je soms kilometers om rijdt dan is het minder Maar al met al is het goed te doen en genieten we volop.We rijden alweer op de zeventiende dag naar st Leon-Rot zoals gezegd alleen in het begin wat heuvels  maar naar mate we verder komen word het steeds vlakker.Dus de afstanden worden in een kortere tijd bereikt en  zitten we wat vroeger op de camping.Dat is deze keer aan een meer waar je waterskien kunt  aan kabel die het hele meer in de rondte gaat een leuk gezicht vooral als het mis gaat Als we zitten te eten krijgen we bezoek van een familie zwanen, drie stuks, als ze wat te dichtbij komen vind ik het minder leuk temeer deze dieren nogal eigengereid zijn , we sturen ze zo goed en zo kwaad als dat kan weg en vervolgen onze maaltijd.we maken een wandeling om het meer heen en kijken nog lang naar de water skiërs .St leon-Rot Zwingenberg,dat is de route die we vandaag doen alweer in een jeugdherberg vanwege geen camping..in een klein dorpje laten we fietsbanden weer op goede spanning brengen en dat scheelt dus weer met fietsen. en ja hoor de J.H. staat weer boven op een heuvel en wat voor een tien procent vier honderd meter lang ,dus lopen want de keitjes zijn een aanslag op de kuiten als we boven zijn ,ja hoor de J.H. vol maar we mogen tegen het normale tarief wel in de personeels kamer slapen die zijn er toch niet meer dus we boffen.Zo beleef je nog eens wat

Als we wakker worden blijkt het te hebben geregend Dat is weer even wennen om met de regenjasjes aan te rijden dit duurt maar even want het knapt weer op en we rijden even later op rhein kadein Mainz  en eten in de zon zittend een banaantje .We doen dit ook omdat we net even daarvoor over een spoorbrug rijden die een fiets -voetpad  heeft direct naast de spoorbaan ,Over de brug denderen de treinen en jij fietst daarnaast alleen gescheiden door een stukje kippengaas maar goed een trein naast je en onder je de rijn een vreemd gewaarwording.

Op de rijn is het rustig veel rijn plezierschepen maar niet veel vrachtverkeer. keer met de We fietsen vandaag de duizendste kilometer onder ons door en er rest ons nog zo`n zevenhonderd kilometer. We fietsen nu drie weken en het verveeld nog steeds niet immers de omgeving en het weer zijn prima We fietsen vandaag tachtig kilometer langs de rijn enige bewolking maakt het wat minder warm maar het ene uitzicht vervangt het andere en je komt ogen te kort om alles in je op te nemen.We belanden in Heidenfahrt.Als we de tent op hebben staan willen we in het dorp wat inkopen doen het is wat donkerder geworden en we fietsen als gekken om weer na het inkopen droog over te komen,we hebben de tent net dicht als het begint te plenzen.maar wat geeft dat, we maken wat te eten als net op het kookpunt de benzine op

 is .We wikkelen de pan in de slaapzak en de warme hap gaart op deze manier nog lekker door.We eten even later in een melodie van onweer en regen ons maaltje op.De volgende ochtend vertrekken we om de Rijn gedurende twee honderd kilometer te volgen  en dat is mooi.dat hou je niet voor mogelijk We  passeren en  zien de lorelei die aan de overzijde van de rivier staat dit is pas geneiten de rijn in de zon aan beide zijden van de rivier de kastelen burchten en prachtige vergezichten we fietsen echt over een fietspad wat strak lang de rivier  gaat dan krijg je een weg en naast de weg loopt de treinbaan die ook aan de andere zijde van de Rijn loopt we belanden op een camping in Brey  direct aan de rijn met uitzicht op een slot aan de overzijde De scheepvaart is druk en er vaart van alles voorbij van container schepen tot aan jachten. We gaan nu richting  Remagen  In Koblenz genieten we van de Duitse eck en het is hier een enorme drukte de Moezel en de rijn komen hier te samen en dat is natuurlijk een toeristische attractie.En inderdaad als je daar gevoelig voor bent heeft dat wel wat .De drukte doet ons al gauw de stad in  ruilen voor de fietsroute die toch mooier is als al die mensenWe fietsen nog steeds lang de rivier en het word al bijna een gewoonte aan de ene kant van het fietspad water en aan de andere de dorpjes die aan de rivier liggen.Als we in Remagen aan komen .weten we dat we rivier de volgende dag moeten verlaten.De stad heeft een wat sombere uitstraling maar dat ligt denk ik aan het verleden De Amerikanen  hebben hier als eerste in de  tweede wereld oorlog een doorbraak naar het Duitse achterland geforceerd  de brug is toen door het vele transport ingestort en de resten hiervan staan aan de voet van de camping, in een van de oude pijlers is nu een museum  .Op de camping ontmoeten twee Nederlanders die een fietstocht maken  langs de rijn richting Nederland.

We zwaaien elkaar de andere dag uit en ieder gaat zijns weeg Wij fietsen nu richting Nederland en volgen de rivierniet meer we fietsen nu zoals ze dat noemen door de achter tuin van Bonn Een prachtige bosrijke omgeving dit gebied waren vroeger de jachtgebieden van de keurvorsten van Keulen .Deze etappe is tevens het langste stukje uit de route e honderd veertig kilometer lang.We eindigen deze lange dag in het plaatsje Echtz alwaar een camping is aan het plaatselijke vennetje  goed verzorgt met restaurant en douches dus prima voor elkaar.Het weer word ook steeds wat minder we hebben vandaag al een gedeelte in regenjas moeten afleggen.Nog steeds de rivier de Ruhr volgend over een heel rustig fietspad dat gedeeltelijk geplaveid is maar grotendeels een soort van grus zoals we in Noorwegen wel gehad hebben en dat fietst met regen erg zwaar het plakt aan de banden .We komen door Julich en komen al aardig bij het Nederlands grond gebied aan steeds de ruhr maar volgen  Jammer dat de bewegwijzering op sommige plekken te wensen over laat en daardoor rijden we nogal eens verkeerd Als we de Nederlandse grens passeren heeft Henk een lekke band dus dat word plakken dat valt met die naven van tegenwoordig reuze mee dus een tien minuten later zijn we op weg naar Roermond Dit is een leuke plaats en hier krijgen we het adres van mensen die een kamer verhuren aan fietsers en dus gaan we op weg naar Asten vier of vijf kilometer van Roermond verwijderd We slapen in een oude boerderij en het ontbijt is zeer compleet we horen dat het slecht weer is en we vertrekken in de regen We willen vandaag naar Herwen dat is vlak bij Lobith en zevenennegentig kilometer  van ons vertrek punt .

Ondanks de regen verloopt de tocht  goed na de nodige stops voor eten en koffie komen we om een uur vier in millingen aan daar nemen we de pont en ontmoeten de mensen die we in Remagen ook tegen kwamen er volgt een uitwisseling van adressen en beloftes dat we eens samen gaan fietsen in Hardewijk en in Hoogeveen  na de oversteek gaan wij richting Herwen en zij naar Ooij alwaar ze een kampeer plek vinden.Wij logeren bij vrienden op de fiets en dat is altijd goed verzorgd een fijn bed en een goede douche zijn ons  deel.Als we we de andere dag richting Hoogeveen vertrekken komt het met bakken uit de hemel en fietsen we inde stromende regen richting Doesburg vandaag staan er honderd en veertig kilometer op het menu

Dus dat word een lange natte dag.we komen door Dieren Zutphen  Gorsel en zo in noordelijke richting uiteindelijk belanden we in Raalte hier volgt een uitgebreide stop We zoeken contact met het thuisfront om te laten weten hoe laat we ongeveer aankomen Als we om acht uur in de avond arriveren hebben we een lange zware dag achter ons en zijn we blij weer thuis te zijn .We gaan moe maar tevreden naar ons eigen bedje en vinden al gauw  de slaap.

De dag die daarop volgt  doen we rustig aan en pakken alles uit ik begin aan dit verhaal en dan beleef je de hele reis nog een keer. Zeventien honderd kilometer in vier Weken hebben we afgelegd, vier dagen regen en de rest mooi, tot zeer mooi weer. We hopen volgend jaar weer een mooie fietstocht te maken en zijn alweer aan het plannen maken, want er is nog zoveel te zien en te beleven.

Groetjes van Henk en Ilona Kleijberg.

Terug