Ambassadeurs / Reizen

1e dag    Hoogeveen  -   Otterloo    145km

De familie gaat rechtsaf naar  Diever en ik ga links richting Zuidwolde mijn reis naar Santiago is begonnen ,

Ik heb deze reis in gedachte al meerdere keren gemaakt maar nu is het echt zo ik ben gestart de nodige voorbereiding heeft toch alles bij elkaar zo`n jaar in beslag genomen, routes maken doorlezen, lid worden van het genootschap van sint Jakob, uitrusting op peil brengen en op internet verhalen lezen van mensen die de tocht al gemaakt hebben. Al met al ben je er een tijd mee bezig om alles op de regel te krijgen, dus rijd ik nu op de fiets beladen met wat je zoal nodig hebt, tent, fietskleding ,eten ,slaapzak ,matrasje, brander om eten te koken, en nog veel meer. Meer dan twintig kilo sleep je zo mee en ik mag zes weken weg blijven dus heb ik tijd zat .Ik ga richting Otterloo alwaar ik op een S.V.R. camping sta. Simpel zoals een pelgrim betaamd. Onderweg valt eigenlijk niets te beleven alleen dat de dorpen uitdijen en geen dorpen meer zijn zoals ze in mijn geheugen staan. Bijvoorbeeld Raalte, is enorm gegroeid en dat zien we bij ons hier in de omgeving ook gebeuren. Maar we wonen ook steeds met meer mensen op een kleine ruimte .

2e dag    Otterloo -  Bokhoven    100 km

Met een paar dikke benen vertrokken omdat ik gisteren tegen kramp aan reed. Na enige tijd gaat het weer beter en rijd ik richting Dodewaard alwaar een voetveer is en waar ik het  rivieren gebied doorkruisen wil.Helaas blijkt het veer nog niet te varen en daardoor kom ik in de Betuwe aan het dwalen. Ik kan pas bij Renkum over de rivier. Ik drink hier een kop koffie en geniet van het mooie weer langs de rivier  en rijd een uurtje later weer door. Ik passeer een boeiend landschap, want het rivieren landschap is toch wel erg mooi. Ik vind  een mooi plekje aan de Bergse maas weer op een S.V.R. camping. Bokhoven is een heel oud plekje dat al in 1100 bestond getuigen hiervan zijn de vesting muren en de kerk. Ze zijn film opnamen aan het maken voor een documentaire voor het IKON en het hele dorp is gehuld in stilte.

3e dag    Derde dag Bokhoven –Hoogstraatten    90km

De derde dag vertrek ik  richting Breda en wil langs het riviertje de Marke naar België fietsen.

Het is moeilijk om de route op te pakken omdat er in Breda geen goede aanwijzers zijn  en  intussen wil mijn freewheel niet zo vlot terug draaien ik neem contact op met het thuisfront en word naar Galder geloodst waar een vriendelijke fietsenmaker mijn freewheel weer gangbaar maakt door er de nodige smering door heen te spuiten  Na deze technische onderbreking neem ik zelf ook een pauze door in Galder een kop koffie te drinken, het is gezellig druk op het terras en een zwaar beladen fietser trek altijd de aandacht. De route die ik nu volg is werkelijk prachtig, een wijds landschap lang het riviertje met moeras en riet begeleiden mij, het is er gezellig druk met allerlei fietsers en wandelaars. Als ik in Hoogstraatten aankom ga ik naar de plaatselijke VVV en die geeft mij een adres voor een pension aangezien er in de wijde omtrek geen camping te vinden is. Ik kom in een pension  waar ik de eerste gast ben sinds  het bestaan van dit pension en het bestaat net een week.Voortreffelijke ontvangst mijn fiets in de schuur achter het huis en een prachtige kamer met uitzicht over de tuin . In het dorp waar ook nog een begijn hof en een prachtige kapel is die ik met een bezoek vereer. In het restaurant eet ik op het terras en geniet van een palm Het weer is werkelijk prima en de temperatuur is 25C .

4e dag    Hoogstraatten – Londerzeel     80 km

Om half negen ga ik weer op pad en rijd in Rijkevoorsel eerst even langs een  opticien want een poot van mijn leesbril is los het schroefje is ook de wijde wereld in , Het euvel is snel verholpen en voor een pelgrim is het gratis. Via Oostmalle, Pulderbos, fiets ik langs het Netekanaal naar Lier.Ik vind dit wel erg rust gevend ,die tocht langs het kanaal rijd je over een oud jaagpad en dat is lekker rustig omdat hier geen auto`s mogen komen,alleen wandelaars en fietsers.In Mechelen haal ik mijn Tweede stempel voor mijn Compostella pas .ik krijg de felicitaties van de plaatselijke pastoor en veel zegen en gelukvoor onderweg Ik rij door naar Londerzeel en het is hier een hel dit is niet op fietsers ingericht en ik beland op een camping met alles erop en eraan.Het kost  €12,50 en ik krijg een douche penning omdat ik een pelgrim ben.Tijdens het schrijven van mijn dagboek en foto`s nummeren geniet ik wel weer van een palm.

5e dag    Londerzeel  - Tournay    115,5 km

Om vijf uur schiet ik wakker omdat er een flinke bui op de tent neerdaalt dat word dus nat inpakken Ik hijs mezelf om een uur of half negen in een regenpak en ga op weg.Het wil voor geen meter en ik denk dat Geraardsbergen wel het ultieme doel zal worden.Na een drie kwartier doe ik de regenjas weer uit en even later kan ook de broek uit.Het is wel dreigend

Maar st Jakob heeft het beste met mij voor .Ik passeer plaatsen als Opwijk en Aalst.Ik volg nu de Leirenkensroute  maar de Belgen nemen dit niet zo nauw dus je rijd nog wel eens mis omdat een bord er niet is of omdat hij op een plaats zit die je niet verwacht.maar de route op zich is erg mooi.op een flink gedeelte in Aalst  hebben ze de schelp van st Jakob op de weg afgebeeld met pijlen welke richting en op de andere kant b.v aan de overkant van een weg, weer een hierdoor weet je dat je op de goede route zit . Hierdoor kom je op een veilige en snelle manier door dit gedeelte van de route .Via Ninove  en langs het riviertje de Dender Hier zit waanzinnig veel vis dus vissers op naar de Dender  De karpers zie je zwemmen in de zon.

In Geraardsbergen kom ik mijn eerste Compostella gangers tegen een echtpaar uit Eindhoven,ik maak een praatje met ze en fiets even later weer verder Ik ontmoet een paar Belgen die een aantal kilometers met mij op fietsen en vertellen dat ze een rondje Brussel aan het fietsen zijn en al zo`n 80 kilometer in de benen hebben ze fietsen elk jaar een andere route en blijven dan een drietal dagen weg .ik wens ze een goede reis en vervolg mijn weg.Ik twijfel ga ik door of stop ik 51 kilometer is niet veel en volgens onze Belgische vrienden is Tournay /Doornik  niet zo ver meer dus besluit ik door te fietsen Ik volg nog steeds het jaagpad en na een kilometer of drie volgt de taalgrens en dat is ook op de weg te ervaren het gladde wegdek

Maakt plaats voor gruis en kuilen.In Lessines is dit voorbij en volgt het eerste heuveltje nou ja heuveltje met een fiets  vol bepakking en 8% berg op word het stoempen maar na vierhonderd meter is de eerste beslecht.Intussen krijg ik er ook wat meer zin in.Een ander probleem doet zich nu ook voor ik spreek maar twee woorden Frans en Belgen zijn tweetalig Belgisch Frans en gewoon Frans.maar met handen en voeten kom je erg ver hier heb ik er van beidde twee dus dat scheelt.In het dorp Wanneberg ben ik net te laat het valt met bakken uit de hemel.zonder aankondiging ik rijd zo een boerenschuur in en heb dan ook nog het meest droge plekje zelfs de honden zijn er stil van zo staan we drie kwartier in de schuur ik zeg tegen de hond dat het vanzelf weer droog word maar hij kijkt mij aan zo van waar heeft die twee voeter het over.Na deze stop kom ik nog in plaatsen als Eudeghien, Grandmet ,Maulde na Havinnes kom ik kapot in Tournay aan ,nu de jeugdherberg vinden maar hoe heet zo`n ding in het Frans Auberge de jeunesse.Dat weet toch iedereen toen ik het zag op een bord wist ik het ook .Een kamer met ontbijt en een heerlijke douche voor €13.50 daar kan je zowat niet voor kamperen..Ik eet in de stad, lasagne en drink maar weer een palmpje, lekker hoor!!!

6e dag    Tournay – Cambrai    84.5 km

Vandaag fiets ik langs de schelde de stad uit en passeer de oude kalkovens die hier langs de rivier staan  , na een half uur moet ik de regenjas aantrekken even later gevolgd door de regenbroek  en overschoenen.na een uurtje kan het weer uit en voor de zekerheid houd ik mijn

Jas aan ,het is fris na een half uur kom ik in het derde land aan ,Frankrijk.Het eerste wat ik hier doe is verkeerd rijden. En niet zo`n beetje ook een kleine zestien kilometer.dus dat is niet leuk maar dat zal nog wel een keer gebeuren het wegwijzeren is nu eenmaal iets anders als bij ons maar alles went.Er staat een stevige zuidenwind en het is echt  werken . Onderweg ontmoet ik een echtpaar uit Middelburg die in het oude grenspost huisje zitten te lunchen en we maken een praatje zij zijn een rondje frankrijk aan het rijden .Ik bereik in de middag Cambrai en ga op zoek naar de Auberge als ik dit stuk in mijn dagboekje schrijf luister ik op mijn mp3speler naar het requiem van Foure en dat pakt mij altijd .Ik heb wat met requiems past ook wel op zo`n tocht natuurlijk.De Auberge valt tegen maar je moet het nemen zoals het komt zeg ik altijd. .mijn tent hangt te drogen in het foerage hok en die kan ik dus mooi droog mee nemen morgen.

7e dag    Cambrai -Remy    140 km

Dat de dag zou eindigen met een glas Amstel had ik vooraf niet gedacht maar het kan raar lopen.Na een rumoerige nacht waarin ik zelfs mijn stem in het Frans verhef omdat er om twaalf uur er nog kinderen op de gang aan het spelen zijn, word ik redelijk geïrriteerd wakker

Ik vertrek na een slecht ontbijt  met koffie in een lampetkan,in een druilerig weertje de regenbroek en de overschoenen in de directe nabijheid. De Auberge ligt vlak aan de route

In Crevecour zit ik weer op de juiste route en in les Rues et Vignes is de pont(brug) gesloten omrijden heb ik nu echt geen zin in, dus balanceer ik op een meter weg met aan beide kanten water ik lijk wel een acrobaat acht meter later sta ik weer aan de overzijde de wegwerkers kijken belangstellend toe en wensen mij na de geslaagde overtocht bon courage en bon camino  .Ik rijd in dit dorp ook nog verkeerd alleen is dit nu niet zo erg want ik drink in een café voor 1 euro twee koppen koffie.Ook krijg ik van de café baas gelijk dat alles verkeerd staat aangegeven maar hij bedoelt de weg omlegging en ik de wegbewijzering in Frankrijk.

In Vaucelles maak ik een foto van een torentje dat ooit deel uitmaakte van een muur van zes meter hoog en 7 kilometer lang, ik passeer hier ook een abdij waar ik prachtige gregoriaanse muziek hoor nieuwsgierig stop ik en ga op onderzoek, uit na enig speurwerk blijkt er in de bomen luidsprekers te hangen .Teleurgesteld rijd ik verder temeer omdat een bezichtiging €5.= blijkt te kosten maar dat is dan incl. de muziek die je hoort.  Onder het genot van een schuchter zonnetje rijd ik door een heuvelachtig gebied. In de verte hoor ik de koekoek en een specht.wat is het toch mooi op de wereld .Via Bartouzelle en Honnecourt  kom ik  al dicht in de richting van st Quentin alwaar een camping moet zijn  ..Deze blijkt er niet te zijn en dus rijd ik maar door.st Quentin is een grote stad en niet zo interessant om te blijven hangen Ik kom via de rue de Generaal de Gaulle de stad uit ,er moet op een kilometer of dertig nog een camping zijn en ik rijd dus de route volgend richting Parijs het is maar net twaalf uur en in Dallon Rijd  ik het ruime land weer in ri Fontaine via Happencourt en Artemp  geraak ik in Berlancourt is een air naturelle ofwel een natuur camping wel natuur geen camping dus maar door naar Noyon alwaar ik een stempel haal in de kathedraal en tevens deze met een bezoek van mij vereer.Ook hier krijg ik felicitaties en veel geluk toegewenst.Ik ontmoet hier twee dames die nieuwsgierig vragen of ik op de fiets ben ,Ik heb een fietsbroek aan fietsschoenen een wielershirt van de peddelaars en een paar fietshandschoentjes nee ik ben met de bus zeg ik ze lachen wat en vragen waar ik naar toe ga Ik vertel mijn verhaal en ze vinden het maar gek om zoveel kilometers op de fiets af te leggen.toch wensen ze me succes en ik stap weer op te fiets en vervolg mijn tocht die nu richting Compiegne gaat .Ik vraag op een zeker moment aan een fransman de weg en hij legt mij dat uit ik zeg merci en probeer het in het Nederlands te vertalen na een minuut of tien fietsen hoor ik een autotoeter en het blijkt die fransman te zijn die even achter mij aan was gereden om te zien of ik wel goed rijd, route of niet ik moet hem maar volgen als hij wegrijd kijkt hij in zijn spiegel en ziet dat ik hem volg als hij uit het zicht is verdwenen draai ik om en vervolg mijn route volgens het boekje wat ik bij mij heb.In Compiegne is het ontzettend druk want er is een muziek festival aan de gang
En de camping is ferme definitieve dus dat word een probleem ik heb al 130 kilometer in  de benen en   niet veel zin om door te fietsen dus maar een hotel ! Alles vol geen plek meer in de stad aan de rand van de stad is een plek €55.=  per bed zonder ontbijt dus maar niet toch maar door fietsen .Ik fiets door ik zie wel het is half zeven en het licht is nog vol op aan alleen bij is het bijna uit Gaat st Jakob zo met zijn pelgrims om maar net als de nood het hoogst is ,is de redding voorbij ik fiets bij het plaatsje Remy als ik een een moeder met haar zoon zie lopen ik vraag aan haar of er in het dorp een logement is of hotel zij bevestigd dit en wijst mij een Hotel/pension  midden in het dorp en jawel voor €20.= heb ik een kamer incl. diner Nou ja Diner warm eten,Ik douche mij en drink daarna dus dat glas Amstel dat komt hier zomaar uit de tap.Dat is fijn.Die st Jakob is dus nog steeds zuinig op zijn pelgrims. Proost

8e dag    Remy- Henonville    70 km

Gestart na een ontbijt van brood met marmelade en een gebakken ei twee koppen koffie en

Stukje fruit voor onderweg Het waait en jawel ik heb hem tegen dus dat word weer knokken vandaag Ik heb niet zo best geslapen al de hele reis slaap ik slecht dus echt fit ben ik niet.Daarbij komen een paar pittige klimmetjes en het feit dat alles dicht is 1mei is een feestdag in frankrijk een enkel cafe is open en daar drink ik dan ook mijn dagelijks bakkie koffie Het landschap is wijds en de bouwlanden enorm Raar dat er niet mooiere gebouwen als boerderijen staan het is allemaal wat sober hier.Ik arriveer om vier uur in de middag in Henonville en sta na een heel pittig bergje op een caravancamping Net als ik aan het uitpakken ben hoor ik, hè kijk een peddelaar , Er arriveren twee mannen aan die blijken uit Balkbrug en Dedemsvaart te komen en te rijden voor de Minke stichting.We maken kennis en even later gaat het over de Minke stichting en het doel hiervan ook dat de Peddelaars toer hier zijn opbrengst aan besteed heeft , dat doet je zover van huis toch goed De mannen heten Ben en Luc en zijn beide werkzaam bij de politie..Het is een vreemd gevoel om zo`n  900 kilometer van huis te zitten en er met vijf Nederlanders met het zelfde doel op een camping te staan.En alle fietsers die hier zijn hebben er acht dagen over gedaan om hier te komen .

Ik drink met Ben en Luc een glaasje wijn en word veel wijzer van het doel waar zij voor fietsen ik heb daar enorm respect voor om zo`n zware tocht voor iemand anders te fietsen.Ze worden door de Minkestichting op hun website gevolgd en op die manier blijft het thuisfront ook op de hoogte.Ik hoop dat ze veel geld op halen voor deze stichting.

9e dag    Rustdag  Henonville  

Ik heb voor de verandering eens lekker geslapen voor de verandering Het is ¼ voor negen als ik water kook voor een kop thee met als brood hardkecks  en dat smaakt prima Als ik zit te eten vertrekken de jongens van de Minkestichting , ik wens ze succes en loop een half uurtje later naar het dorp onder aan de berg ,drink mijn kop koffie en maak wat plaatjes van het chateau, de zon schijnt en ik doe de was, de fransen spelen jeu de boules  Ik zit op een bankje te kijken als de fransen vragen of ik een spelletje meedoe ,ik bedank beleefd en we praten wat over de tocht in mijn nog steeds gebrekkige Frans..Ik richt mijn tassen opnieuw in en zet alles klaar voor de andere dag .

10e dag    Henonville –Chartres    123km  

Fris van de rustdag  stap ik om 9uur op mijn fiets ik heb alles weer op orde .Het is dreigend weer maar al snel klaart het op en rijd ik met 24 graden over de franse wegen.Ik ben op weg naar Maintenon alwaar een camping is ,de weg is heuvelachtig en er zitten zeer pittige heuveltjes tussen 7 tot 8% is regelmatig voorkomend plaatsen als Crisy , Longuesse ,Gargenville,  Ik neem onderweg een kopje koffie in Rueill De koffie is hier altijd wel erg sterk en ik besluit om s`middags een kop thee te nemen.Als ik de Seinne  passeer besluit ik daar een foto van te maken hij ziet er hier mooier uit als in Parijs.In Maintenon is de camping gesloten En dat is niet de eerste keer dus fiets ik maar weer door.Het seizoen begint in Frankrijk pas op 1 juni vandaar dat de campings gesloten zijn als er water was geweest had ik wel blijven staan maar geen water maakt het moeilijk om te koken en te jezelf te wassen.en ik vind hygiëne wel belangrijk op een tocht als deze. Ik was elke dag een fietsbroek en ik draag dan een schone en ik heb er een in reserve en zo kan ik elke dag een schone fietsbroek aan een shirtje kan je wel een dag langer dragen zweethemden was ik ook elke dag dus is mijn achtertas net een waslijn..Vandaar dat ik dus niet op een gesloten camping blijf staan als er geen water is.Er is nu wat meer bosgebied te door kruisen en het is wat minder steil en de  heuvels zijn wat langer aan aan het worden . Ik kom om zes in Chartres aan en passeer de jeugdherberg voor de prijs van €10,50 voor een bed met ontbijt  heb ik deze nacht weer een goed onderkomen ik kan de kathedraal vanuit mijn slaapkamer zien en maak hier ook een foto van.Ik ontmoet twee Canadezen die het niet met elkaar eens kunnen worden maar de een komt uit Vancouver en de andere uit Quebec.en dat schijnt net zoiets te zijn als Nederland en friesland,Ik eet in de stad en maak een wandeling door het oude centrum ik praat tot elf uur met de Canadees uit Quebec.

 
11e dag    Chartres- Chateaudun    60km

Er staat een harde wind tegen en dus word het maar,( na later blijkt ) 60 km fietsen In de jeugdherberg zitten ook nog twee mensen uit moergestel die naar de Pyreneeën fietsen en het volgend jaar de route van af st Pied de port gaan lopen naar Santiago.Ik ga als eerste naar de kathedraal om een stempel te helen en verbaas mij over de duisternis die heerst in de kerk het enige licht komt door de glas in lood ramen die erg mooi zijn ik moet dit op een andere keer is goed bekijken ,nu staat mijn fiets met de hele tassen en alles erop in het voorportaal dus om lang weg te blijven lijkt mij niet verstandig.Om een uur of tien begin ik mijn gevecht met de storm tegen en dat verlies je altijd het regent tot overmaat van ramp ook nog.Onderweg kom ik Ben en Luc tegen en ook de Canadees uit Vancouver die een tijdje met ons op fietst .ik begin wat moe te worden  dus geef ik het op, ik doe mijn inkopen en zoek de camping op ik zet de tent op en even later ontmoet ik  LUC en Ben  weer die hier ook op de camping zijn aangekomen .De prijs van deze camping municipal bedraagt € 2.88 incl. b.t.w. en douche Er staat een erg mooi kasteel hier en als het even wil ga ik die even bezoeken en een foto van maak In de avond drinken wij drieen LUC ben en ik een kopje capocino die ik als kant en klaar poeder bij mij heb en praten over van alles en nog wat.Het alleen fietsen valt niet mee zeker omdat ik gewend ben altijd samen met ILONA fietsen we hebben samen al menige mooie tocht gemaakt maar door onze winkel kunnen we dit nu niet doen maar dat komt hopelijk wel weer.

12e dag    Chateaudun -  Chateau Renault    84km

Als ik opsta regent het nog steeds en ik besluit om eerst mijn tent in te pakken en daarna te eten in de kantine Ik zet een kopje thee en eet mijn beker yoghurt mijn hardkecks en start daarna met de wind tegen en de regen als metgezel.De reis is erg mooi langs de loir niet de Loire maar de Loir een klein riviertje met prachtige dorpjes als onderbreking in St Jean de Froidmentel maak ik een foto van een prachtig lief huis dat een beetje engels aan doet dit is werkelijk een prachtig gebied jammer dat het weer niet mee werkt Bij elke bocht is er weer een nieuw vergezicht ,dorpje of er is weer een plekje met een sta caravan die je zo zou willen overnemen iets waar je wel wat langer zou willen blijven maar helaas dat gaat niet .Ik kom in Moree en haal daar een telefoon kaart en drink er een choco want de koffie is erg sterk en daar krijg je last van met het fietsen In Vendome staat een Jacobs kerk maar die is gesloten later blijkt dat in een straatje erachter een stempel kon halen maar ja ik heb dat gemist ,De reis na deze plaats word weer wat eentonig koolzaad velden zo ver je kunt kijken en die heb ik al genoeg gezien .Ik begin er een beetje doorheen te zitten en dat is niet goed voor het moraal.Ik arriveer in een regen bui op de camping en na een telefoontje met het thuisfront een hapje eten en een biertje met de twee fietsers Ben en LUC gaat het weer wat beter.Morgen kom ik aan in Tours en kan het eerste boekje dicht.

13e dag    Chateau Renault –Tours    51 km

Vandaag met droog weer vertrokken om na een uurtje het regenpak weer aan trekken en aan half uur later de regenbroek en overschoenen weer uit trekken.Ik rij langs een route Touristique endat is werkelijk prachtig Ik passeer de eerste wijnvelden.door stukjes  bos en

Langs kastelen maar dat begint al aardig gewoon te worden ik maak niet van elk kasteel meer een foto zo gewoon is het al.Wel steek er tussen mij en een fietser die mij tegemoet komt een ree de weg over  en dat vinden de tegenligger en ik wel leuk ,we maken een praatje en zij maakt deel uit van een gezelschap fietser die met a.n.w.b onderweg zijn zij fietst deze dag maar wat in de rondte ze heeft een vrije besteding dag .Ik fiets Rustig op mijn gemak want Tours ligt niet zo ver meer in Tours is de camping opgeheven en dus fiets ik naar de volgende

Dat is maar vijf kilometer en dus ben ik vroeg op de plek van bestemming Ik parkeer mijn tent vlak bij de sanitaire voorzieningen en doe de was ik douche mij lekker en zorg dat ik er weer tip top uitzie.Ik heb het eerste deel van de st Jakobsfietsroute uit en vanavond gaan Ben LUC en ik dat vieren met een etentje in het dorp st Valerin een voorstadje van tour.Tagliatelle word het met salade en een 1664 Biertje  proost.Nu begint het zware werk op weg naar de echte bergen als ik mijn tweede deeltje van de st Jakobsfietsroute door blader begint het te onweren ,een voorteken of....

14e dag    Tours - Chatellerault    80km

Vandaag Gaan we ieder ons weg Ben en LUC nemen een rustdag en ik ga ,na met de jongens een kop koffie te hebben gedronken, richting kust het is de bedoeling dat ik langs de kust fiets en zo door Les Landes naar Dax rij  Ik zit al aardig op de route als ik de camping af rij alleen de weg over steken en het dorp door dan zit ik weer op het juiste spoor De tocht begint direct met een fikse klim het dorp uit daarna geraak ik al snel in Veigne alwaar ik mijn dagelijks bakkie neem maar nu in de vorm van cacao, smaakt ook prima, het is miezerig en ik loop in dit dorp even over de markt maar dat stelt niet veel oor wel trek ik aandacht door mijn zwaar bepakte fiets en ik ben het al gewend om te vertellen dat ik de route de st jaques doe en dat geeft de mensen altijd een  blik van bewondering en verbazing, dat ik dat alleen doet vinden ze geweldig.  Als het weer begint te plenzen neem ik nog maar een kop cacao.Wanneer het wat droger word begeef ik mij weer op mijn stalen ros en fiets  via Les Bondis en Maure de touraine  naar chatellerault. Hier bevind zich een st ,Jacobskerk die heel bijzonder is vanwege zijn beelden,tongewelven boven het koor  en carillon , dus die moet ik bezoeken aldaar aangekomen rijd ik gewoonte getrouw mijn fiets het voorportaal in en ga opzoek naar een Tampon (stempel) een oudere vrouw helpt mij en wijst mij de weg naar de pastorie alwaar een drietal dames druk bezig zijn met het voorbereiden van de dienst voor het komende weekend.  Ik krijg een prachtige stempel met veel zorg gezet in mijn Compostela pas en een kaart met een afbeelding van het beeld van st jakob dat hier in de kerk staat  en dateert uit vijftienhonderd zoveel.Ik schrijf wat in het gastenboek en vervolg even later mijn weg ik ga op zoek naar de camping en dat valt niet mee uiteindelijk vind ik hem aan de rand van de stad en hoef geen tent op te zetten,omdat ik voor de prijs van een tent mag verblijven in een caravan dus dat valt weer mee de prijs bedraagt  € 2.85 er is maar een nadeel om de tien minuten raast de T.G.V voorbij een heleboel lawaai maar wel mooi om te zien.Ik doe wat inkopen en geniet van de tijdelijke luxe.zoals gas en een lekker bed.

15e dag    Chatellerault _Vivonne    62.6km

Slecht geslapen vanwege de T.G.V. die hier langs rijd en in de nacht is dat nog veel erger lijkt het  wel.Het is droog en dat is al weer meegenomen ,wel bewolkt en wind tegen ik schat 5 a 6

Ik vorder ds maar langzaam Het is heuvelachtig en dus extra zwaar.Al mijn pogingen om een stempel te bemachtigen lopen op niets uit De kerken zijn wel open maar er is niemand die mij kan helpen.en zo fiets ik maar richting Poitiers Ik fiets langs Futuroscope een park waar ook de Tour de France wel een gestart is voor een etappe ik maak

Er een vergezicht foto van en bereik Poitiers ,de stad is net als alle andere druk en niet goed te fietsen .Ik ga  midden in de stad een alternatieve route volgen omdat ik langs de kust wil zoals eerder vermeld dus moet ik op een andere bladzijde verder Deze route loopt wat meer in zuidwestelijke richting en zo beland ik in Liguge Bij de kerk ik word hartelijk te woord  gestaan er word mij eten en drinken aangeboden maar er is in geen velden of wegen een stempel te bemachtigen.Ik krijg voor onderweg een zak koekjes mee als troost.Later in  de middag bereik Vivonne De camping is fermee maar ik kan er wel op er is koud stromend water dus ik kan koken en wassen ik zet mijn tent op en maak mijn maaltijd  Ook hier rijd de T.G.V. op enige afstand langs.Het is laat als ik de slaap kan vatten .

16e dag    Vivonne –st Jean de d`Àngely    116 km

Ik eet en drink een bakje thee voordat ik redelijk vroeg vertrek.Bij de boulangerie koop ik twee broodjes voor onderweg .Als ik het dorp uit rij rijd ik weer verkeerd ik heb een bord gemist en dat is hier funest .In Lusignon bezoek ik de markthal en ik vind het een beetje lijken op een markthal in Oulu  (Finland) mooi maar simpel Ik fiets door naar lezay na mijn gebruikelijke cacao genuttigd te hebben in een lokaal café annex tabak annex slijterij , de reis loopt door een wisselend landschap met akkers en bos.De wind is wat gaan liggen de zon schijnt maat het is nog wel fris zo`n 15 graden maar wel lekker om te fietsen. Het word wat later bewolkter en.in de middag rijdt ik weer met mijn regenpak aan.  Melle is een leuke plaats en ik koop hier nog wat broodjes en besluit die, op een muurtje zittend ,op te eten het smaakt prima, plots valt mijn fles met limonade naar beneden en beland in een tuin waar twee honden een afwachtende houding aan nemen zo van haal die maar eens op nu ben ik niet helemaal gek en besluit om de dop er maar achteraan te gooien   .want wat heb je aan een lege dop .Ik fiets door en merk dat zondag in Frankrijk inhoud dat je niets of niemand tegen komt

Elk klein plaatsje is totaal  verlaten of ze laten zich niet zien. Er is in geen velden of wegen iets te ontdekken waar ik eventueel kan overnachten zo beland ik in st Jean de angely alwaar de camping verdwenen is de office de Tourist is gesloten Wat nu eerst stop ik bij een apotheek om wat tegen keelpijn te kopen.De welwillende apotheker helpt mij ook met het vinden van een hotelletje zij bellen voor mij en regelen een kamer vlak bij en niet duur ,Ik krijg een kamer met twee soorten bedden  een tweepersoons of een eenpersoons ik kies voor de eerste Ook zit er op de kamer een badkuip een douche wastafel dus luxe voor weinig.

De avond drink ik een biertje en ga niet te laat naar de kamer en probeer een goede nachtrust te krijgen.dat lukt maar matig morgen richting Royan.

 
17e dag    St Jean de Angely –Royan    78 km

Ik had afgesproken met de eigenaar van het hotel dat er om half negen gegeten zou kunnen worden maar om half negen geen eigenaar die komt om kwart over negen  aan lopen en maakt zijn excuus ik ga maar vlug ontbijten en vertrek om even na tienen Ik rij op mijn gemak richting Royan ,Onderweg kom ik nu regelmatig andere pelgrims tegen die op de fiets of wandelend op weg zijn .Ook passeer ik een eigenaardig monument de lanterne des morts deze dodenlantaarns zijn torentjes met een ruimte bovenin waar een lantaarn in hing ,ze symboliseerden de onsterfelijkheid van de ziel ,die bleef bestaan ook als het lichaam al lang vergaan was .heel bijzonder om te zien. Omdat er in de dorpen geen kerken zijn die een pastoor of een ander geestelijke hebben (ze doen in een gemeente met drie of vier kerken met een pastoor)Haal ik een stempel bij een maire Gemeentehuis De stad Saintes doorkruis zoals gebruikelijk zo snel mogelijk. In Thezac ruik ik de zee al al is het nog wel 10 kilometer ver .Ik ontmoet even verder  een drietal Nederlanders en vier Belgen.De Nederlanders kom ik in de middag weer tegen ze hebben een gebroken spaak en omdat ik had verteld dat ik een fietsenzaak had hebben ze op mij gewacht Ik vraag of ze een reserve spaak bij zich hebben en dat hebben ze dus de fiets op zijn kop en de mijne in de berm ze geven me een spaak die ik een beetje verbaasd aanpak hij is te kort ze hebben nog meer spaken bij zich alleen is er geen een met de goede lengte dus er zit niets anders voor hun op dan te gaan lopen want met de bagage die je bij je hebt zit er zo een slag in je wiel( Ben ik blij met mijn 48 spaken in mijn wiel.) na ongeveer  5 kilometerbereik ik  de camping .Ik doe boodschappen en geniet van het beter wordende weer het is een echte badplaats dat Royan .Ik maak een lekker maaltje en pak een douche de Nederlanders zijn ook op de camping gearriveerd , na eerst in het centrum een fietsen maker gezocht te hebben,De  campingbaas wijst ze op een plattegrond waar er een zit en ze vragen aan mij, of ik ze morgen wil helpen bij de fietsenmaker, dat wil ik wel en we praten nog wat over de tocht en hoe lang ze al bezig zijn Zij gaan noch wat eten in het centrum en ik doe de was.het is lekker rustig op de camping .en het weer doet zijn best .

18e dag    Royan -  Le porge ocean    100km

Na een trage start uit Royan Ik moest even mee naar de fietsenmaker en aangezien die pas om negen uur open is drinken we eerst een kop koffie Om negen uur lopen we naar de Velo en hij belooft dat de fiets over een uur klaar is na de spaak lengte te hebben gezien nemen we afscheid en ga ik op weg naar het veer De boottocht duurt maar twintig minuten en stelt niet veel voor Om even na tien uur sta ik aan de andere zijde van de gironde Ik arriveer in Soulac s mer  Het is droog weer dus rijd ik sinds lange tijd weer in een korte broek en dat is prettig Het is 16 graden en de zon is nergens te zien .Het is een beetje vreemde rit zo dwars door de duinen mooie omgeving maar slecht fietspaden .Ik rijd vandaag ook over een fietspad dat maar 75cm breed is, het is een oud pad ,dat deel uitmaakte van de atlantic wall tijdens de oorlog ,dat is best grappig ook al is het soms zo slecht dat ik de slechte stukken kalm aan doe en voorzichtig stuur  en langs de allerslechtste plekken manoeuvreer .Tegen een uur of twee word het ook zonnig en ik fiets door oneindig slechte paden door de prachtige duinen een ree springt geschrokken weg en ik geniet met volle teugen.In le porge ocean  vind ik in de duinen een camping en die zijn ze enorm aan het uitbreiden  Later op de avond komt er nog een echtpaar uit Nederland bij die fietsen vanaf Duitsland dwars door frankrijk via de kust naar Nederland terug  Ze zijn een beetje chagrijnig omdat ze de hele dag wind tegen hebben gehad

Dat heb ik al zeven dagen met regen erbij en ik blijf toch ook vrolijk (HaHa).

19e dag    Le Porge Ocean – Labouheire    129km

Ik word om zeven uur gewekt door een duif die precies boven mij in een boom laat merken dat het dag isIk was mezelf en zet een mok thee eet wat en zit dus al vroeg op mijn fiets .een laatste stuk duin en dan duik ik het binnenland weer in en via een oude spoorweg die nu dienst doet als fietspad rijd ik verder in zuidelijke richting In totaal denk ik dat ik zo een veertig kilometer over dit pad rijd .(Bij het nakijken als ik dit schrijf blijkt het vanaf Ares tot Joue te gaan en dat is volgens mijn boekje negenenvijftig kilometer.).In Ares pak ik mijn dagelijkse bakkie  het is nog geen half tien en om twaalf uur heb ik al zestig kilometer achter de wielen De hemel is blauw ,de broek is zo kort mogelijk ,evenals de mouwtjes van het shirtje,de wind fietst met mij mee en dit is het ware fietsen ,Om half een stop ik in Facture en eet een soort van pizza keiharde bodem maar wel lekker.De Fransen zijn al vroeg aan de presson (tapbier) en ze stappen daarna net zo makkelijk weer in hun auto of op de motor. In Biganon kom ik weer op de hoofdroute terecht en in zo kom ik in  Pissos  Daar blijken allebei de campings gesloten te zijn en dat is niet zo erg als ze maar water hebben helaas dat is niet het geval dus doe ik wat inkopen en fiets door ,ook de camping in labouheyre  is fermee .ik informeer bij een maire en die adviseren mij een hotelletje ik vind er een aan de rand van het dorp, een leuk knus plekje aan een plein dat geheel is overdekt door, ik denk platanen, die als een soort paraplu gevlochten over het plein hangt .prachtig om te zien jammer dat ze nog niet geheel begroeit zijn .De maaltijd die ik gekocht had word in de keuken van het hotel klaar gemaakt en dat smaakt met een tap biertje erbij voortreffelijk als besluit neem ik een ijsje en een kop koffie.Als ik later op bed lig blijkt dat de slaap nog steeds niet te vinden is, dat gaat nog steeds slecht.

20e dag    Labouheyre –Dax    80 km.

Ik sta om 8uur op en maak mijn fiets weer in orde Mijn ontbijt staat al voor mij klaar alleen de koffie moet nog geschonken worden .Om negen uur zit ik weer op mijn trouwe reis genoot Ik ga vandaag weer het mooie vlakke land verlaten en nu volgt het echte werk ik ben er zeer benieuwd naar ze hebben mij verteld dat de Pyreneeën anders fietst als de alpen, we zullen het wel ervaren.Ik fiets naar Escource alwaar ik mijn koffie pauze houd  het fietsen gaat goed hoofdzakelijk  door de bossen over eindeloos lange rechte wegen Ik passeer een houtskoolstokerij daar staan grote soorten pannen,die ze hiervoor gebruiken, het is niet in werking als ik er voorbij rijd,jammer ik had dat wel willen zien . In Onderweg krijg ik in Onesse et leharie van een kroegbaas een jakobs schelp want een pelgrim zonder schelp dat kan niet volgens haar ik besluit om hem aan mijn stuurtas te hangen  en na een uitvoerig afscheid met evenzoveel goede raad laat ik deze  mensen achter en vervolg mijn weg.In een bocht richting Yzosse staat een bord dat de weg is gesperd nu geld dat niet voor fietsers denk ik dus ik rijd rustig door .Na een zestal kilometers blijkt er wat water op de weg te zijn gestroomd en ik fiets nog steeds door want tien centimeter water houd mij niet tegen maar de tien word twintig en daarna dertig centimeter al snel komt het water tot aan de helft van mijn voortassen ik loop ondertussen naast mijn fiets en kan het einde nog niet zien wat doe je dan ,ik denk ik heb waterdichte tassen dus wat kan mij het bommen al gauw loop ik tot aan mijn bovenbeen in het water de voortassen zijn geheel onder water verdwenen ik kan nu het einde wel zien maar de fiets begint zowat te drijven door de water dichte tassen en ik moet op mijn fiets gaan hangen om hem niet te laten omkiepen.ik bereik met een natte fietsbroek(alleen de pijpjes)onder belangstelling van een aantal mensen die mij zagen ploeteren de vaste grond en daar ben ik niet ontevreden over. Ik heb het gered maar ik zou zeker als ik het van te voren geweten had omgereden zijn .Op de camping blijken de tassen inderdaad waterdicht te zijn

Ik sta in Dax op een franse S.R.V.camping , het is goed weer de zon schijnt, maar de verassing komt later.Ik blijk in de aanvliegroute van een helikopter basis te zitten en daar hebben ze er zoveel dat het tot elf uur een heidens kabaal is als zo`n ding overvliegt en wij in Nederland maar tegen lawaaioverlast ageren daar trekken ze zich hier niet van aan.

21e dag    Dax  - St pied a port    97km

Ik vertrek om even voor negen en het begint direct met een klim van 2 kilometer van 7%

Die verteer ik redelijk ,Tot aan Peyrehorade gaat het redelijk goed Dan Komt er een probleem met mijn versnelling hij wil niet naar het kleinste voorblad.Bij een fietsen maker word mijn vermoeden bevestigd er zit wat speling op mijn voor derailleur en er is een tandje afgebroken van mijn tandwiel  .Nu moet ik mij dus zien te redden met twee tandwielen voor en zeven achter.en dat met de bergen in zicht  met het klimmen gaat het wel alleen als je daalt kun je niet snel genoeg mee trappen maar ik red me wel.Ik moet wel,Het is nu erg heuvelachtig met een paar pittige klimmen erin De tocht duurt langer als gedacht Je vergeet de eerste  kilometers tot Peyrehorade op een of andere manier (en dat hoorde ik van meer fietsers )reken je die niet mee en het zijn er toch ruim twintig.Ik kom om half vijf op de camping aan, in

st Jean Pied de port, ik vind de camping vrijwel aan de route en tot mijn verbazing zitten de pelgrim gangers die ik eerder heb ontmoet er ook Er  staan er nog meer Hollanders op deze camping maar dat vind ik niet zo vreemd meer.Ik besluit na gedoucht te hebben tussen de spinnen en andere vreemde kruipers (de douche bevindt zich onder een schuur geïmproviseerd) maar goed ,er is tenminste warm water en daar knap je toch van op. )uit eten te gaan want deel twee is uiteindelijk afgesloten.Pommes met een steak en salade ijs toe voor 10€   Nu wacht het derde en laatste stuk Ik stuur hier ook wat kaarten naar het thuisfront twee kleindochters zijn jarig en die vinden een berichtje wel zo leuk De volgende dag is een zware etappe dus ik neem mijn rust en zie wel wat er komen gaat  .

 
22e  dag    st Jean  Pied de port  Burquette    30KM

Dit is dan de dag van de berg waar ik al die tijd op heb moeten wachten en sidderen ,ik ben geen klimmer  daar ben ik met mijn tachtig kilo (nu) te zwaar voor bovendien heb ik ook de nodige bagage bij mij .Er zijn pelgrim gangers die nog even voor  drie of meer kilo`s via de post naar huis hebben gestuurd voordat ze aan deze etappe beginnen maar ik zie daar het nut niet van in . Dus begin ik gewoon aan de dag, eerst rijd je het dorp uit en dat gaat al met een stevige klim daarna komt een weg van ongeveer acht kilometer met twee a drie procent stijging dus te doen Bij de Spaanse grens drink ik mijn dagelijkse kop koffie en ik bestel een coffee con leche en dat smaakt prima .dit is dus het vierde land dat ik doe op mijn tocht.Bij de grens staan politie agenten en mobilebrigade met gevaarlijk uitziende machine geweren,de grens te bewaken. Ik mag echter zonder ontophoud passeren alle auto`s echter worden onder en boven en binnenin gecontroleerd.Direct na deze passage begint een steile 7 tot 8 % klim naar de top van de Ibaneta/Roncesvalles De klim gaat moeizaam maar ik vorder langzaam,Ik word op deze dag verschillende keren gepasseerd door amateurs op de fiets in de meest flitsende pakken , die gaan gezien mijn snelheid, als een speer .Op het einde van de berg loopt de stijging op  tot zo`n 12 % en dat word mij te gek ik red het fietsend niet en moet het laatste stuk lopen ,Boven op de berg staat een kerkje en hier rusten alle toerfietsers die mij ingehaald hebben uit, mij wacht een applausje als ik moe maar voldaan arriveer ik blaas uit en een tien minuten later begin ik aan de afdaling op naar roncesvalles alwaar ik in een herberg een fris drank drink ik haal er ook in het klooster een en als ik de kapel passeer is er een bruiloft aan de gang er word gedanst en gezongen in de baskische klederdracht met hun rode mutsen ,ik blijf even kijken en genieten van de zon en het feest. Ik vervolg een klein kwartiertje later mijn weg en daal verder richting Burguette  alwaar ik boodschappen doe en de camping opzoek ik zet mijn tent op en om half drie sta ik onder de douche .en om drie uur lig ik in de zon te bakken .achteraf valt het altijd mee ,toch ben ik blij dat ik niet meer heb geplant voor vandaag en dat de camping bestaat.Want ik ben behoorlijk uitgewoond.Maar als je dan eenmaal zoals nu in de stralende zon licht is alle leed al snel vergeten .

23e dag    Burguette  ­- Puenta  la reine    76.5 km

We beginnen de zondag met inpakken van een vochtige tent omdat er wat douw opzit  daarna ontbijten. Na het ontbijt beginnen we direct aan een klim ,waar ik halverwege moet stoppen omdat er een processie aan de gang is ,als deze is gepasseerd vervolg ik mijn klim, boven op de berg is een kapelletje alwaar het een drukte van belang is i.v.m. de processie allerlei lieden staan er uitgedost in speciale kleding waarover en wat het is word mij niet duidelijk het is wel bijzonder indrukwekkend Ik ga verder en probeer richting Pamplona te komen De bewolking maakt weer plaats voor de zon en om half twaalf is het dertig graden eigenlijk te warm, maar het moet , onderweg zijn de klimmetjes pittig maar te doen alleen als het boven de 6 % kom moet ik passen en loop ik, zo nader ik Pamplona een grote stad ,om in de stad te komen, moet er geklommen worden want de stad ligt op een heuvel.Ik drink in het centrum een kop koffie .  Ik  doorkruis Pamplona zo snel als dat gaat en maak een foto van de stad met de kathedraal daar boven uitstekend.Ik fiets zo lekker op gemak naar puente la reine De route blijft erg mooi maar ook behoorlijk zwaar er moet nogal geklommen worden en dat valt bij deze temperatuur niet mee.maar toch zolang je maar doorgaat kom je overal en zonader i langzamerhand puente la reine Alwaar ik mijn eerste refugio neem deze ligt precies op de route en ik kan op de binnenplaats mijn tent opzetten met nog een stel Hollanders die ik al een paar dagen steeds ontmoet .Ook staan er een Braziliaan een Duitser en een Nieuw Zeelander.Je praat wat met elkaar zo van where you from en hoe lang ben je al onderweg altijd wel leuk die contacten.

Ik ga de oude stad in,bekijk de st jakobs kerk met zijn altaar van bladgoud die tegen een muur is opgebouwd en zeker tien meter hoog is met allerlei heilige afbeeldingen van nog heiligere personen en geniet van de zon en de muziek die op het marktpleintje gemaakt word ik eet in een restaurantje een menu de dias en geniet van een potje bier.Later op de avond passeer ik in de refugio de slaapzalen om in de binnenplaats te komen en loop door een geur van menthol en andere voetzalfjes van de wandelaars en ben blij dat ik in mijn tent slaap.

 
24e  dag    Puente la reine- Navarrete    96km

Het is een gekken huis in zo`n refugio de slaapzalen stinken naar oliën en zalven van de meest uit een lopende geuren en een rommeltje dat het er is .Iedereen wil zo vroeg mogelijk weg en dus is het bij de wasgelegenheid een drukte van belang. Ik als fietser doe het lekker rustig aan

En pak eerst mijn tent in eet mijn ontbijt en daarna was ik, mij alle wandelaars zijn dan al vertrokken en heb ik mooi de ruimte .Ik rijd mijn fiets door de gang naar buiten en begin in een stralende zon mijn tocht door het oude centrum.Ik rijd over de brug waar eeuwen lang al duizenden pelgrims over heen zijn gelopen en maak van deze brug een foto .De weg die ik nu moet volgen is een lastige het verkeer raast langs mij heen en ik moet vol geconcentreerd klimmen en dat valt niet mee, als zo`n mastodont van een vrachtauto je passeert met zijn diesel dampen in je ademhaling uitblaast.Ze maken met behulp van europees geld een nieuwe

Snelweg en vandaar dat alles over de smalle weg waar ik fiets moet rijden.De klimmetjes volgen elkaar in rap tempo op en al gauw fiets ik weer op een rustige weg Het is bloedheet 35 graden en dat is net wat te veel van het goede, veel drinkend en veel pauzerend fiets ik dus maar door en als er schaduw te vinden is geniet ik daarvan.Ik kom verschillende wandelaars tegen en het lijkt hoe verder ik fiets hoe meer wandelaars er zijn .en dat is naar later blijkt ook zo Ik heb van het thuisfront vernomen dat  luc en Ben  een extra rustdag hebben genomen,dus die zal ik voorlopig niet tegen komen hopelijk ontmoeten we elkaar in santiago. Intussen zijn er ook steeds meer dagjes pelgrimgangers  die beginnen in Pamplona en doen dan de camino

Omdat ik even later 3kilometer verkeerd rijd scheelt mij dat 5 kilometer klimmen en dat vind ik achteraf niet verkeerd.In logrono haal ik bij de refugio een stempel en omdat ik niet veel zin heb om tussen du voeten luchtjes te gaan liggen besluit ik om door te fietsen naar Navarette en op de camping te gaan staan Als ik in Nmavarette arriveer is het een caravancamping met alles erop en eraan zwembad, speelhal,speltuin, restaurant,tennisbaan etc.etc.Als ik terug ben van het douchen hebben een Duitse vader en zijn zoon   hun tent even verderop opgezet en komen wij in gesprek ,de vader fietst eigenlijk achter zijn zoon aan want die is veel sneller en aangezien de zoon de tent bij zich heeft moet hij wel volgen Nog een uur later komt er ook nog een fransman bij die op een ligfiets rijd ,hij is gestart in frankrijk en ook op weg naar Santiago.We praten wat en een uurtje later drink ik in het restaurant een pilsje waar juist een stierengevecht live op de t.v is iedereen is in opperste staat van opwinding ,mij ontgaat plezier in het doden van een dier  en ik zoek dan ook een plekje ergens in een hoek waar de t.v.niet te zien is en praat met een Spanjaard die er ook niets aan vind.Om tien uur zoek ik mijn tent op en probeer te slapen.

25e dag    Navarette –Burgos    129 km

Ik vertrek na een medepelgrim geholpen te hebben de fransman met zijn ligfiets kan niet meer

Schakelen en na zijn derailleur te hebben afgesteld kan hij weer verder.Het was mijn plan om in Belerado te gaan overnachten .Maar om half een vond te vroeg om te stoppen en na een pauze met de nodige koffie con leche en sandwich ham moet ik weer klimmen tot 1030 meter nu rijd je op de hoogvlakte zo tussen de 800 en 900 meter maar de beklimming is erg zwaar en op de top moet ik toch even bij komen als een gezelschap Portugezen mij inhaalt, luid lachend en zwaaiend, passeren ze mij zonder enige bagage op hun fietsen.Ik had dit gezelschap al eerder gezien ,maar geen aandacht aan geschonken, je ziet zoveel mensen onderweg en met sommigen maak je een praatje en met andere niet ,zo gaat dat.Als ik net in de afdaling zit hoor ik een luid gesis aan een gebonk op mijn achterwiel .lekke band een wegspijker om de markering aan te geven is door de wang van mijn band gedrongen en noopt mij tot een reparatie ,Tassen eraf fiets op zijn kop en de band eraf de binnenband is geheel naar zijn ……  Gelukkig heb ii nieuwe binnenbanden bij mij en id het zo klaar allen de luchtdruk krijg ik niet hoger dan zo`n drie bar en dat is met deze bagage te weinig .Tijdens de klim voel je de velg tegen de weg bonken, dus dat word lopen ,Als ik in verte een kampeerbus zie en het blijken ook nog Nederlanders te zijn met een fiets van een bekend merk uit \Dieren achterop het fietsrek.Of ze een pomp hebben die hebben ze ,alleen zit die op de fiets van haar partner die ,jawel aan het fietsen is ,Ze haalt hem wel op en dan zal ze mij helpen in tussen moet ik maar gewoon door gaan dan komt ze wel terug. Zo gezegd maar niet gedaan .Na een kilometer te hebben gedaald is er een afslag richting St Juan De Orbego alwaar een refugio is Ik besluit hier heen te gaan de hulp de hulp te laten en maar zien hoever ik kom .Als ik een kilometer of twee heb afgelegd zie ik twee heren hun fiets in de auto aan het zetten of ze ook een pomp hebben jazeker zegt een van de heren en even later fiets ik met 5bar druk in allebei de banden weer vrolijk naar de refugio.Deze refugio word al in zeer oude boeken genoemd en leek mij wel een uitgelezen plaats om te overnachten ik heb honderd kilometer op de teller staan en dat is genoeg voor vandaag .Maar zoals wel vaker is de refugio vol,Ik zie even later aals ik in mijn routeboekje aan het lezen ben de Portugezen voorbij lopen die hebben wel een plaats in de refugio Ik besluit eens te informeren hoe of dat zit  Het blijkt dat wie het eerst komt het eerst maalt nou kan ik dat billeken maar hoe zit dat dan met mensen zonder bagage vraag ik ,dat kan niet zegt zei (de hospita) ik zeg toch is het zo en ik leg het uit van de portugezen.Een andere Nederlander die mij helpt, beaamt wat ik vertel, dan is het een vergissing, zegt de hospita .Het blijkt dat wat ik veel later verneem dat er gezelschappen zijn die laten hun bagage bezorgen op ongeveer een kilometer van de refugio en hebben op deze manier een goedkoop onderkomen en de echte pelgrim moet dan maar in een motel of hostel.

Later in Santiago neem ik dit nog een keer op in de pelgrim office  en zij weten dat het gebeurt maar kunnen dit niet voorkomenzeggen ze.Door deze manier van handelen zijn een hoop wandelaars de klos wij als fietsers zijn nog wat mobieler dus kunnen wij wat makkelijker om fietsen.Afijn Ik moet dus door en ik besluit om dan maar door te gaan naar Burgos 25 kilometer verder gelukkig is het nu vrij vlak geworden en dat zal de komende dagen ook zo blijven .Ik bereik Burgos om ongeveer vijf uur en de camping is vlot gevonden zet mijn tent op en ga even lekker douchen want daar spoel je al je sores mee weg In de avond zo rond half negen ga ik naar een restaurant om te eten een menu de dias voor zes euro met een fles bier erbij ,Na het eten kom ik in gesprek met een Australische jongen en Duits meisje die elkaar ontmoet hebben op de weg naar Compostela en sinds dien samen de route wandelen

Om elf uur lig ik op een oor en is er weer een enerverende dag voorbij.

 
26e dag    Burgos –Carrion de los codes    97 km

Ik begin mijn dag om negen uur ,ik had overlegd met camping eigenaresse dat ik een ontbijt zou nemen omdat ik geen zin had om alles zelf te doen ,moet kunnen zo een keertje,het ontbijt bestond uit een soort van pannenkoek met marmelade en koffie waar je lepeltje in bleef staan zo sterk,de pannenkoek was zeer smaakvol en erg vullend .Ik fiets even later door de stad richting Kathedraal en haal een stempeltje  als ik de kathedraal wil bezoeken moet ik een euro betalen ik vraag aan de pastoor of een pelgrim ook moet betalen ,jazeker het geloof kost geld dus,raar je fiets tweeduizend kilometer en dan moet je voor een kerk betalen.Is het toch een theater dus.Afijn ik vervolg mijn weg over de oude uitvalsweg naar de volgende plaats ik fiets nu helemaal over de hoogvlakte en zit dus op zo`n acht tot negen honderd meter hhogte af en toe een klein klimmetje gevolgd door een even zo kleine afdaling ,prachtig fietsen is dit .De zon maakt het allemaal nog veel mooier het is 34 graden en het is hier prachtig.Ik ontmoet een echtpaar uit Veldhoven en maak een praatje zij fietsen de route van hostel naar hostel en plannen hun dagen precies .Ik raak door dit praatje blijkbaar zo van slag dat ik spontaan een verkeerde route rij ,hierdoor kom ik verder weg als gepland Het is een echt spaans dorp totaal uitgestorven en alles is potdicht ,de winkels gaan ps om vijf uur open en dat brengt mij retoe om eerst de dagelijkse bezigheden te doen ,de was, douchen,tent opzetten, de camping is niet van hoog niveau maar het gaat je leert er mee te leven en daar komt bij dat het seizoen nog niet is begonnen .Over het algemeen zijn de hygiënische normen wat leger als bij ons maar dat heef ook wel een zekere mate  zijn charme.In de avond ga ik twee kerken bezoeken en doe wat inkopen eet een menu de dias en ga op een terras een pilsje drinken en geniet van de warme avond .Volgens de borden die ik in het dorp tegen kom zijn het nog 375 kilometer naar Santiago,maar dat is voor de wandelaars het zal voor de fietser niet veel langer zijn denk ik .

27e dag    Carrios de los Condes – Mansilla de las Mulas    90 km

Dit zijn nog eens namen voor een dorp of niet soms wel even ander als Hoogeveen .

Het heeft vannacht een beetje geregend en dus is de tent vochtig als ik opsta omdat ik op een zonnig plekje sta draai ik mijn opstaan patroon om en ga eerst eten en wassen enals ik daarmee klaar ben is de tent droog  .Om half negen zit ik op mijn fiets en een uurtje later schijnt de zon weer heet op mijn bolletje ik heb mij op de zon gekleed en draag een bandana

Op mijn hoofd tegen de zon het is weer 34 graden .De weg is wat minder interessant want hij is kilometers lang kaars recht met naast de weg een prachtig aangelegd wandelpad voor de pelgrim .Hier kun je aan zien dat de camino een toeristisch belangrijk inkomen is voor deze streek alles word gedaan om het de pelgrim naar de zin te maken ,je ziet op verschillend plekken nieuwe refugios gebouwd worden met meer capaciteit alles voor de toekomst met steun van  europa .Ik heb wel de indruk naar mate ik dichter bij mijn einddoel kom het wat rustiger word met de wandelaars en fietsers .over deze dag kan ik kort zijn , saai alles is vlak en er valt niets te melden.In Mansilla maak ik een praatje met de manager van de refugio ,Ik vraag hem hoe de laatste bergen zijn hoe moeilijk en hoe hoog.Het valt wel mee zegt hij en dat lucht mij gedeeltelijk op want. sommige mensen relativeren wel erg veel en gemakkelijk

Als het een beetje meezit dan kan ik de steen die ik van mijn kleindochter gehad heb en die al de hele reis in mijn fototas zit ,zaterdag op de foncebon bij het cruzo de ferro leggen .Je weet wel dat beroemde kruis op een houten paal met allemaal stenen eronder.Het schiet dus op ,de reis is mooi maar ik mis toch wel mijn Ilona met wie ik al mijn reizen gemaakt heb ,waarmee je  de leuke en minder leuke ervaringen kunt delen .Ik verblijf in een hostel omdat de camping weer verdwenen is en de volgende camping op ongeveer 50 kilometer is . Als alles mee zit kan ik morgen heel dichtbij het ijzeren kruis komen we zien wel.

28e  dag    Mansilla de las Mulas – Rabanol    100 km

Als ik s`morgens opsta ben ik niet echt uitgeslapen dat komt omdat er een stel wandelaarsdie ook in het hotel verbleven hun seksuele behoeften lagen te stillen(echt stil ging dit niet) En volgens mij heeft het hele hotel er van mee genoten .Maar ze hebben er zelf het meeste last van (of niet) Ik ontbijt in een straat verderop omdat het hostel waar ik verbleef geen ontbijt deed .Broodjes met caffe con legge  Smaakt prima .Ik wil proberen om in st catelina de somoza te komen dat is een flink stuk in de richting van het ijzeren kruis .Om twaalf uur heb ik al zestig kilometer achter de wielen en het gaat lekker .Ik neem een ruime pauze en praat wat bij met het echtpaar uit Veldhoven .Wat later ontmoet ik twee dames uit Duitsland die op twee vreemde fietsen onderweg zijn naar Santiago,daarna langs de kust terug willen naar Bilbao ze zijn gestart in Burgos.Ik fiets op mijn gemak en geniet van het landschap en het weer het fietsen gaat gemakkelijk en het is lekker vlak stilte voor de storm zeggen ze weleens .Ik verbaas mij over de manier van bevloeing van het land dat gebeurt hier door middel van grote goten in de vorm van de letter u die steed ietslager gaat en zo het hele land bestrijkt op punte waar die weer omhoog gat gaat d,m,v,de wet op de communiserende vaten wonderlijk gezicht.Als ik in st Catelina de somoza aankom blijkt dat de refugio vol is en het is nog redelijk vroeg 15.00 uur ,dus besluit ik ondanks dat het in de lucht wel aardig donker word, door te gaan naar rabanol En nu is het genieten afgelopen want dit is weer klimmen geblazen de hele klim duurt veertig kilometer maar de eerste zijn erg vals plat de laatste acht zijn pittig tot zwaar, Acht procent en het laatste stuk tien tot twaalf .rustig fietsen en hevig zwetend begin ik aan de lijdensweg het is heet 34 graden en drukkend  De refugio ligt op 1156 meter hoogte en dat is een hele hijs om daar te geraken.Ik beland in de refugio waar plaats genoeg is er staan denk ik zeker honderd bedden en ze hebben een goede keuken ik eet er later op de avond macaroni met sla en dat doet de mens goed ,ook het biertje valt goed, bij sommige is dit wat anders, die hebben er een te veel op en men verteld ,dat dit op deze hoogte, als je het niet gewend ben dubbel op gaat .dus word er later op de avond eentje afgevoerd met vreemde gedragingen.Inmiddels is het donker van de regen en het onweer het bliksemt en donderd dat het een liev lust is ,maar ik lig lekker droog.Maar het is maar tijdelijk verteld men.

29 ste dag    Rabanal  Trabadello    80 km

Vandaag mag ik de steen die ik van mijn kleindochter heb gead op de plek neerleggen waar al eeuwen lang de pelgrim (als het ware hun last van zich afgooien ) hun steen hebben geplaatst

Ik begin om half acht na een slechte nacht, maar daar ben ik nu wel aan gewend.Aan het inpakken van mijn spullen en het beladen van mijn stalen ros Voor dat ik vertrek neem ik maar alvast een bakje koffie want het is kil en vochtig in de lucht de wolken hangen laag en je kunt de top niet zien .Even later passeer ik de late wandelaars die alweer een uur aan het lopen zijn .Er zijn er bij die beginnen om vier uur al met pakken en lopen om vijf uur al weer richting volgende refugio.Ik moet stevig in de pedalen malen om deze berg te overwinnen na een goed naderhalf uur zie ik het ijzeren kruis voor mij en een minuut of tien later parkeer ik mijn ros aan de voet van de  berg keien die hier ligt neergelegd door honderden misschien wel duizenden pelgrim en danig onder de indruk leg ik ook mijn steentje op de berg tegen de paal aan en ik ben emotioneel als ik boven op die keien berg sta te denken aan al die voorgangers en afgelegde kilometers.na een korte puaze en eeen foto genomen te hebben denk ik nog even aan thuis en vervolg dan mijn weg .want Santiago is nog bijna  drie honderd kilometer te gaan .Na een korte afdaling krijg ik weer een klim de majorine iets hoger en iets stijler maar daarna kun je je lol op dalen en niet zo`n beetje ook .het is wel zaak om hierbij geconcentreerd te blijven want het is verschrikkelijk diep naast je halverwege de afdaling kom je door een dorpje El Acebo waar de tijd stil heeft gestaan met hangende balkons die over de weg hangen waar je onder door fietst in de plaatselijk kroeg hier die ook als refugio dienst doet neem ik wat te eten en drink mijn kopje koffie.En dan maar weer verder met het dalen je ziet dat wel eens in de tour op t.v prachtig is dat om het zelf een keer te beleven.Ik dender als het ware zo ponferado binnen dit is een vrij grote plaats en niet zo interessant voor mij en besluit om hier een lekkere rust pauze in te lassen.Ik fiets door naar Trabadello en kruip hier maar weer omdat de camping niet open is weer in een refugio.Als ik dit op noteer is het weer gaan druppelen en kijk ik naar en grijze luchtin middels ben ik met de laatste loodjes begonnen en zit nu nog tweehonderd en vijf kilometer van Santiago.Om acht uur loop ik richting restaurant als de twee franse dames die ook op de zelfde kamer verblijven mij achterop komen we besluiten om de tafel met zijn drieen te nemen en het word een bijzondere fijn avond met gesprekken in het duits, engels ,frans, en gebaren taal het is erg gezellig en onder het genot van een spaans wijntje en lekker eten  is de avond zo om we lopen terug naar de refugio en een half uur later is iedereen in dromeland

30ste  dag    Trabanello –Sarria    72.5 km

Het is al vroeg rumoerig op de kamer de twee franse dames en de dame uit australie zijn hun rugzak aan het pakken en proberen zo zacht mogelijk te doen maar ja , om zeven uur is het weer rustig we wensen elkaar bon voyage. om acht uur sta ik op en pak mijn spullen bij elkaar  Ik neem in de keuken een ontbijt en ga op weg ,de route loopt het eerste gedeelte langs de nieuwe snelweg die hier blijkbaar overal is  ik fiets steeds op de oude weg en dat is wel zo rustig.Het is een beetje somber weer als ik na een kilometer of tien een wegrestaurant zie neem ik mijn dagelijkse bakje met een soort gefrituurde krakelingen erbij erg zoet maar wel smakelijk.Direct na deze break begint het echte werk en draai ik de oude weg de rug toe en ga via een kleinere weg op weg naar boven klimmen naar Cebreiro 1350meter eerst passeer ik enkele kleinere plekjes en zo nader ik dan Puerto Pedrafita alwaar je nog vier kilometer moet klimmen naar de Cebreiro de klim heeft er stukken bij van 10% de laatset 200 meter zijn loodzwaar maar het uitzicht boven is magnefiek de zon laat zich nu alweer een geruime tijd zien en korte broek en fietsshirt  is niet overbodig 3 graden is het intussen en ik blijf even een tijdje hangen

En kijken naar de vreemd gebouwde huizen en gemneenschaps huis die rond zijn en een heel gedeelte in de grond zijn verzonken je ziet als het ware alleen een soort van halve bol boven de grond iutsteken ik drink een drankje en eet een speciaal soort brood met een of ander beslag erin wat een beetje naar vlees smaakt .Ik vervolg mijn reis met een leuke afdaling op weg naar de Alto de Poio Als ik net met de afdaling ben begonnen word er naar mij geschreeuwd en het blijken de franse dames te zijn die mij roepen ik stop en we maken een laatste praatje met een zoen en veel bon camino nemen we nu voorgoed afscheid van elkaar ik zal ze denk ik wel nooit meer zien.dat geeft toch een gevoel van weemoed of je een goede vriend verliest Ik hoop dat het ze goed gaat.Ik daal verder af en begin even later aan de klim naar de Alto de Poio .Dit is weer werken geblazen en valt behoorlijk tegen.Als ik op de top ben neem ik een pauze en de koude cola smaakt prima het is intussen 35 graden en bijna windstil.Ik terk mijn jasje aan en daal nu met een behoorlijke snalheid af naar  Samos Dit ligt prachtig in het groen Ik rij door naar Sarria , alle refugio`s zijn vol , het is verschrikkelijk druk er zijn veel pelgrims onderweg en naar mate je dichter bij Santiago komt word dit steeds duidelijker. Ik vind een slaapplaats in een particuliere refugio en krijg een ultra kleine kamer maar er is een douche en dat is aan het einde van de dag altijd een moment om lichamelijk en geestelijk  op te knappen.Hier kom ik de oosterijkse man tegen van 78 jaar die vanuit pamplona fietst en die ik onderweg regelmatig tegen kom,Hij is in paniek want hij is zijn compostella pas verloren of heeft hem egens laten liggen, wij gaan samen naar de kathedraal en leggen daar in spaans ,engels, duits, oostenrijks, frans, nederlands ,en alles wat tot onze beschikking is uit wat er gepasseerd is en hoe dat nu verder moet, want zonder pas geen diploma, er word contact gelegd met Santiago, en hij krijgt een nieuwe pas met een vermelding van het gebeurde zodat ze in Santiago weten hoe de vork in de steel zit opgelucht nemen we afscheid van elkaar .Ik ontmoet hier ook Peter een duitser die ook op de fiets is en we besluiten om gezamenlijk de maaltijd te gebruiken tegenover de refugio.Eerst bel ik met het thuisfront waaruit blijkt dat alles en iedereen gezond is en dat de zaak gewoon verder draait.Tijdens de maaltijd met peter komen we uiteraard over fietsen en andere sprorten tepraten en Daaruit blijkt dat er nogal wat instelling verschil is met ons zij zijn veel fanatieker in die dingen ook wat uitrusting aangaat zijn ze wat anders als wij ,wij willen graag mooi en zij wat meer degelijkheid het is in ieder geval een leuke avond en we lopen nog wat door Sarria en de spanjaarden zijn druk met het leven op de straat en de terrasjes.Wij nemen afscheid van elkaar en wensen elkaar een goede nachtrust en spreken af dat het ontbijt gezamenlijk gebeurt en dat dan ieder zijn weegs gaat .

31ste dag    Sarria –Melide    60 km

Een zware dag (na een goede nachtrust en goed ontbijt met spaans brood en koffie )waarin Peter een andere route neemt als ik het begint direct met een venijnige klim die niet steil maar wel lang duurt ook niet hoog maar gewoon lang zonder einde En mijn geestelijk verzet begint te breken ik zit nu dicht bij mijn einddoel en de vermoeidheid begint te tellen maar toch wil ik door.Ik ben onderweg naar Melida zodat de laatste dag een makkie word In Palas del Rei zou een Refugio zijn maar die is zo klein dat er maar een aantal wandelaars in gaat en dat is dus niet voor mij Sapnje is een raar land aan de ene kant is het super modern aan de andere kant straat arm sterk vervallen huizen tussen fonkel nieuwe dat zou bij ons direct gesloopt worden maar hier is dat blijkbaar toch anders.Het landschap is altijd mooi het is weer warm en het fietsen gaat zwaar maar meer van de vermoeidheid dan wat anders.IK krijg van een aantal Hollanders te horen dat fiets eventueel met een bode dienst terug naar Nederland kan sturen en dat dat 140.= euro kost, afijn ik zie wel als ik er ben en dan neem ik in overleg met het thuisfront wel een beslissing,Intussen ben ik al weer een eind gevorderd .Tijdens een rust neem ik even een terugblik en laat zo vlak voor mijn einddoel de hele reis nog eens passeren .Ik denk dat ik het toch wat te snel heb gedaan alleen er is niet meer tijd dus je moet wel misschien later met wat meer tijd nog een keer wat het is werkelijk prachtig

Ik bereik om een uur of zes de Stad Melide en vraag naar de Refugio niemand geeft een eensluidend antwoord als ik plotseling op de muur een gele pijl zie staan een pelgrims teken ik besluit dat te vilgen en jael in een afteraf straatje staat een knoeperd van een Refugio en nog gratis ook (lekker Hollands) Je moet zelf een bed zoeken en ik vind mijn plekje op een hoog en ook een hoog in een stapel bed Ik neem een koude douche en zelfs dat is op het einde van de dag lekker ik loop wat door de stad en  realiseer me dat er morgen een eind aan mijn reis komt enig gevoel van teleurstelling bekruipt mij maar de wetenschap dat ik weer snel bij vrouw en kinderen ben   geeft toch de doorslag ik zoek een restaurant en neem weer een menu de dias

32ste dag    Melido  Santiago    65 km

Ik ben om 7.45 vertrokken omdat de wandelaars niet zo rekening houden met anderen ,Na koffie en een broodje, begin ik aan wat achteraf een  van de zware dagen uit de reis zou worden Omdat je de stad niet vanaf de grote weg kan benaderen  word je binnen door gestuurd (volgens de route ) dit leid er toe dat je nog flink in de beugels moet en dat er nog menig hond achter je aan rent en dat terwijl je al zo moe bent .De streek op zich is prachtig

Mooie door kijkjes in een heuvelachtige bosrijke omgeving zo nader ik dan langzaam maar zeker Santiago Ik houd verschillende pauzes en neem zo af en toe een bakkie koffie Als ik In Rodino stop voor een laatste pauze word ik door de eigenaar verwent met tapaz dat zijn allemaal kleine hartigheden met vis en andere belegsels Na deze onder breking sla ik rechtsaf en ontmoet twee kennissen uit Diever die de reis hebben gemaakt vanuit Sevilla

We maken een praatje en gaan dan richting Santiago alwaar we elkaar op het plein weer zullen ontmoeten om een drankje te nemen en te proosten op het welslagen van de reis.

Ik arriveer om half drie in Santiago en om drie uur heb ik mijn compostella  .Het uitreiken hiervan is een bittere teleurstelling omdat het een strikt zakelijke benadering is je laat je stempels zien en vervolgens krijg je zonder enige blijk van waardering het diploma uitgereikt en dan moet je je maar zien te redden,nu ben je dat op deze reis wel gewend maar toch Ik drink met de kennissen een pilsje en vervolgens gaan we op zoek naar een camping waar we naast elkaar komen te staan .We besluiten om de maaltijd samen te gebruiken en gaan daarna ieder zijns weg Nu ik in Santiago ben gearriveerd komt het onvermijdelijke weer aan bod hoe geraak ik terug.Dat is iets voor morgen waar ik ook de kathedraal ga bezoeken en eindelijk st jakob kan omhelzen(traditie)..Toen ik vanmiddag op het voorplein stond heb ik met huis gebeld en konden zij mijn aankomst op het internet aanschouwen en ik heb even gezwaaid met thuis en dat is gezien en op de foto vastgelegd door twee uit Sittard komende mensen die mij een afdruk hiervan hebben opgestuurd . ik neem een goede rust want morgen kon wel eens een drukke dag worden .

33ste dag    Santiago

Ik sta bijtijds op omdat ik niet te laat in het centrum wil zijn .Bij de pelgrims office bespreek ik de busreis naar huis met Eurolines en mijn fiets kan met een bode naar Nederland gestuurd.

De bus reis kost 145.= euro en het opsturen van mijn fiets 125.= euro incl verzekering

Na deze praktische dingen loop ik naar de kathedraal om de mis bij te wonen en ook al ben je kerkloos dit is toch wel indrukwekkend een enorm gebouw met een veelvoud aan pleinen  en gebouwen er om heen De mis gaat in zijn geheel in het Latijns en de pelgrims orden in een aantal talen welkom geheten en gefeliciteerd met het volbrengen van de tocht als ze met dat grote wierookvat gaan slingeren weet je niet wat je ziet grandioos .Na de mis loop ik achter het altaar lang en kom je via een speciale achteringangetje bij de de grote st jakob zowel en afmeting als in indruk hier krijg je enige tijd voor je zelf en kun je als je dat wilt Jakob

Omhelzen ik doe dat (toch iets van mijn katholieke opvoeding) en ik voel mij ontzettend trots dat ik dit heb gepresteerd. Ik loop nog wat door de kathedraal en vergaap mij aan alle rijkdom die dit gebouw bezit ook realiseer ik mij dat ik weet niet hoeveel duizenden mij zijn voorgegaan.En er ook nog zullen volgen het is uiteindelijk weer een heilig jaar dit jaar en de stoet is nog lang niet voorbij.Enigszins leeg loop ik naar mijn tent mijn fiets staat klaar in de office voor verzending en ik vertrek morgen voor een busreis van zes en dertig uur naar mijn holland dat ik nu toch wel mis.Alles wat ik niet meer nodig heb word weg gedaan zoals shampoo nog wat soep en boter met wat restjes beleg ik eet mijn laatse restje marcaroni en ga de tassen in pakken want ik wil niet te veel sjouwen op mijn terug reis.

Laatste reis dagen dag 34 en 35

Ik word naar de bus gebracht door de kennissen uit Diever en vertrek  stipt om  tien uur vanuit het busstation, bij vertrek rijd de bus achteruit tegen een pilaar een vaag teken of niet ,De bus reis blijkt een normale routedienst  te zijn dus dat betekent dat we eerst naar Vigo rijden vlakbij de Portugese grens daarna via allerlei binnen wegen terug naar richting Santiago We komen in burgos om `s avonds negen uur aan 450km in twaalf uur  hier stappen we na een pauze over  op een andere bus die uit Portugal komt een luxe bus dat wel.Nu gaat het snel via Bilbao en Biarritz komen we in Frankrijk aan en val ik in slaap .Vlak voor Parijs schik ik wakker omdat hier een stop is.Ik eet wat en even later rijden we langs Parijs de trip gaat verder via Brussel,2x Antwerpen , Rotterdam ,Den haag, Amsterdam ,en Utrecht waar ik er eigenlijk uit zou stappen Maar omdat we precies in de spits door Nederland rijden en we stoppen op den haag centraal besluit ik om de trein te pakken en vandaar in een keer door naar Hoogeveen te rijden om tien uur in de avond word ik omarmd door mijn vrouw en kinderen

En is er aan een prachtige maar zeer zware tocht een einde gekomen .

--------------------------------------------------------------------------------

Een kleine terug blik.

Het is nu al weer een paar weken dat ik terug ben en ik koester steeds meer de momenten van onverwachte gebeurtenissen die teveel zijn om te verwoorden ,Ik ben een hele boel ervaringen rijker en ik heb bijzondere mensen ontmoet  Ik kan iedereen de reis aanbevelen alleen neem wat meer tijd als dat ik heb gedaan want bijna twee-en-dertig-honderd kilometer in een en dertig dagen is wel erg veel van het goede .

Ik hoop dat jullie van dit stukje hebben genoten en als je wat wil weten neem gerust contact op.

Misschien tot een volgende keer

H.J.Kleijberg

Terug

Deel het met uw vrienden!